Hər kəs üçün müqəddəs hesab etdikləri bəzi şeyler var... Kimiləri Valideynlərini,kimiləri Sevdiklərini (adda sevdikləri)... və s...
Mənimçün müqəddəs(rahat və tam sərbəstolduğum yer) olan dini motivləri cıxsaq əgər - Qəbirstanlıqlardı... ama düzgün qəbirstanlıqlar.... Kasıb və varlının ayrılmadığı qəbirstanlıqlar.
Adamı pul verən qəbirin ətrafını,yollarını təmizliyib kimsəsiz qəbirlərin baxılmadığı bir qəbirstanlıq yox.
Əvvəllər Qəbirlərdən qorxardım.Çünki daş üzərində işlənmiş motivlər insanı olduğu kimi yox.Solğun və bədbin göstərirdi... Buda normal bi haldı çünki onlar ölüdülər...
Arada Qəbirstanlıqlara gedirəm... Bəzi insanlar acı çəkdiklərini zənn edirlər.və mən bilirəmki onların çəkdiyi acı belə geydirmədi... İnsanların Şəxsi problemləri ola bilər ama bu acı deyil...
ora gedəndə Ölənlərin Ruhuna fatihə oxuyram və sora gəzməyə başlıyraaam... bəlkə fikir vermisiz.çox qəribə rəng harmoniyasının olduğu yerdi....
Sükut içindəəə bir haray vaaar... Rəng harmoniyası hər yerə yansıyıb... sanki qəbirlər səndən danışır!!
Hər şəkil sənə tanış gəlir.Hər qəbir səni öz əzabına doğru çəkir...
Qəbirlərin arasında gəzərkən ayağının altında xırçıldayan hər yarpaqda qorxa qorxa arxaya baxmağın və qəbirlərdəki daş üzlərin sənə doğru kibirli bi şəkildə baxmaqları- o əsl qorxunu hiss etməyin sənin əsl qorxu və acının nə olduğunu anlamağın üçün kifayət edər...
Yanlışlıqla basdığın yerdən ayağına dəyən daş qırıntısına baxarkən əslində durduğun yerin itmiş bir qəbir olduğunu biləndəki ürəyindəki qorxu və həyəcan sənə hər şeyi izah edər...
Bəlkədə sən bir Malsan... Bunları Hiss elemirsənsə.!!! Həyəcanlanmırsansa...
Nəisə...
Əgər Həyatdan bezərsənsə və ölmək istyərsənsə sadəcə özünü öldürmədə öncə Qəbirstanlığa get...
Çünki ora - İnsanların getməyə qorxduğu (gedəcəklərini bilə-bilə) , Orda yatanların isə Günah və Səvabları ilə mübarizə apardıqları Yerdi..... Ora Sözün bitdiyi yerdi !
Mənimçün müqəddəs(rahat və tam sərbəstolduğum yer) olan dini motivləri cıxsaq əgər - Qəbirstanlıqlardı... ama düzgün qəbirstanlıqlar.... Kasıb və varlının ayrılmadığı qəbirstanlıqlar.
Adamı pul verən qəbirin ətrafını,yollarını təmizliyib kimsəsiz qəbirlərin baxılmadığı bir qəbirstanlıq yox.
Əvvəllər Qəbirlərdən qorxardım.Çünki daş üzərində işlənmiş motivlər insanı olduğu kimi yox.Solğun və bədbin göstərirdi... Buda normal bi haldı çünki onlar ölüdülər...
Arada Qəbirstanlıqlara gedirəm... Bəzi insanlar acı çəkdiklərini zənn edirlər.və mən bilirəmki onların çəkdiyi acı belə geydirmədi... İnsanların Şəxsi problemləri ola bilər ama bu acı deyil...
ora gedəndə Ölənlərin Ruhuna fatihə oxuyram və sora gəzməyə başlıyraaam... bəlkə fikir vermisiz.çox qəribə rəng harmoniyasının olduğu yerdi....
Sükut içindəəə bir haray vaaar... Rəng harmoniyası hər yerə yansıyıb... sanki qəbirlər səndən danışır!!
Hər şəkil sənə tanış gəlir.Hər qəbir səni öz əzabına doğru çəkir...
Qəbirlərin arasında gəzərkən ayağının altında xırçıldayan hər yarpaqda qorxa qorxa arxaya baxmağın və qəbirlərdəki daş üzlərin sənə doğru kibirli bi şəkildə baxmaqları- o əsl qorxunu hiss etməyin sənin əsl qorxu və acının nə olduğunu anlamağın üçün kifayət edər...
Yanlışlıqla basdığın yerdən ayağına dəyən daş qırıntısına baxarkən əslində durduğun yerin itmiş bir qəbir olduğunu biləndəki ürəyindəki qorxu və həyəcan sənə hər şeyi izah edər...
Bəlkədə sən bir Malsan... Bunları Hiss elemirsənsə.!!! Həyəcanlanmırsansa...
Nəisə...
Əgər Həyatdan bezərsənsə və ölmək istyərsənsə sadəcə özünü öldürmədə öncə Qəbirstanlığa get...
Çünki ora - İnsanların getməyə qorxduğu (gedəcəklərini bilə-bilə) , Orda yatanların isə Günah və Səvabları ilə mübarizə apardıqları Yerdi..... Ora Sözün bitdiyi yerdi !